Votre panier est vide !
plonger
,
vb. A, tr.
plonger, vb. A, tr. 01 [faire entrer quelque chose, entièrement ou en partie, dans un liquide ; baigner ; immerger ; tremper] : largue (dann) ; koul(e, é) ◊ Plonger des pommes de terre dans la friture : largue pome-de-tèr dann luil fritür. ◊ Plonger la ligne dans l'eau : koule la ligne dann leau.
plonger, vb. A, tr. 02 [enfoncer vivement ; enfouir ; introduire] : plonj(e, é) ◊ Plonger la main dans sa poche : plonje la min dan la posh.
plonger, vb. A, tr. 03 [(fig.) – mettre brusquement ou complètement dans un certain état physique ou moral ; jeter ; précipiter] : anvlop(e, é) ; fé plonj(e, é) ; batte (atèr) ◊ La panne a plongé la ville dans l'obscurité. Lœ/ la panne kouran la-anvlope la ville dann fénoir. ◊ Son échec la plongea dans le désespoir. Son boire-bouyon la-batte aèl/ ali atèr, la-fé tonbe aèl/ ali en dépitasssion/ en dépréssion.